وطنم ای شکوه پابرجا
در دل التهاب دورانها

کشور روزهای دشوار
زخمی سربلند بحرانها

ایستادی بر جنگ رو در رو
خنجر از پشت می زند دشمن

گویی از ما و در نهان بر ما
وطنم پشت حیله را بشکن

وطنم ای شکوه پابرجا
در دل التهاب دوران‌ها

رگت امروز تشنه عشق است
دل رنجیده خون نمی خواهد

دل تو تا ابد برای تپش
غیرعشق و جنون نمی خواهد

شرم بر من اگر حریم تو
پیش چشمان من شکسته شود

وای بر من اگر ببینم چشم
رو به رویای عشق بسته شود

وطنم ای شکوه پابرجا
در دل التهاب دورانها

کشور روزهای دشوار
زخمی سربلند بحرانها

از تب سرد موجهای خزر
تا خلیجی که فارس بوده و هست

می شود با تو دل به دریا زد
می شود با تو دل به دنیا بست

گفت دانایی که: گرگی خیره سر،    

    هست پنهان در نهاد هر بشر!...

هر که گرگش را در اندازد به خاک      

  رفته رفته می شود انسان پاک

  وآن که با گرگش مدارا می کند    

      خلق و خوی گرگ پیدا می کند

  در جوانی جان گرگت را بگیر!    

   وای اگر این گرگ گردد با تو پیر

روز پیری، گر که باشی هم چو شیر   

   ناتوانی در مصاف گرگ پیر

مردمان گر یکدگر را می درند    

    گرگ هاشان رهنما و رهبرند...

 وآن ستمکاران که با هم محرم اند    

    گرگ هاشان آشنایان هم اند

گرگ ها همراه و انسان ها غریب     

  با که باید گفت این حال عجیب؟

زنی از خانه بیرون آمد و سه پیرمرد را با چهره های زیبا جلوی در دید.

به آنها گفت: « من شما را نمی شناسم ولی فکر می کنم گرسنه باشید، بفرمائید داخل تا چیزی برای خوردن به شما بدهم.»

آنها پرسیدند:« آیا شوهرتان خانه است؟»

زن گفت: « نه، او به دنبال کاری بیرون از خانه رفته.»

آنها گفتند: « پس ما نمی توانیم وارد شویم منتظر می مانیم.»

عصر وقتی شوهر به خانه برگشت، زن ماجرا را برای او تعریف کرد.

شوهرش به او گفت: « برو به آنها بگو شوهرم آمده، بفرمائید داخل.»

زن بیرون رفت و آنها را به خانه دعوت کرد. آنها گفتند: « ما با هم داخل خانه نمی شویم.»

زن با تعجب پرسید: « چرا!؟» یکی از پیرمردها به دیگری اشاره کرد و گفت:« نام او ثروت است.» و به پیرمرد دیگر اشاره کرد و گفت:« نام او موفقیت است. و

نام من عشق است، حالا انتخاب کنید که کدام یک از ما وارد خانه شما شویم.»

زن پیش شوهرش برگشت و ماجرا را تعریف کرد. شوهـر گفت:« چه خوب، ثـروت را دعوت کنیم تا خانه مان پر از ثروت شود! » ولی همسرش مخالفت کرد و

گفت:« چرا موفقیت را دعوت نکنیم؟»

فرزند خانه که سخنان آنها را می شنید، پیشنهاد کرد:« بگذارید عشق را دعوت کنیم تا خانه پر از عشق و محبت شود.»

مرد و زن هر دو موافقت کردند. زن بیرون رفت و گفت:« کدام یک از شما عشق است؟ او مهمان ماست.»

عشق بلند شد و ثروت و موفقیت هم بلند شدند و دنبال او راه افتادند. زن با تعجب پرسید:« شما دیگر چرا می آیید؟»

پیرمردها با هم گفتند:« اگر شما ثروت یا موفقیت را دعوت می کردید، بقیه نمی آمدند ولی هرجا که عشق است ثروت و موفقیت هم هست! »

آری... با عشق هر آنچه که می خواهید می توانید به دست آوردید

سوال یک دختر بچه 8 ساله شیعه از مدیر اهل سنت خود، باعث شد تمام کارشناسان شبکه‌های وهابی، جوابی جز سکوت، برایش نیابند:

ما در کلاس که 24 نفر هستیم، معلم ما وقتی میخاد از کلاس بیرون بره، به من میگه: خانم محمدی، شما مبصر باش تا نظم کلاس به هم نریزه و به بچه‌ها میگه: بچه‌ها، شما گوش به حرف مبصر کنید، تا من برگردم.

شما میگید پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله از دنیا رفت و کسی را به جانشینی خودش انتخاب نکرد!

آیا پیامبر صلی الله علیه و آله، به اندازه معلّم ما،بلد نبود یک مُبصِر و یک جانشین بعد از خودش تعیین کند که نظم جامعه اسلامی بهم نریزد؟!

جواب مدیر اهل سنت به دانش‌آموز شیعه: برو فردا با ولیّت بیا، با او کار دارم!

دانش‌آموز رفت و فرداش با دوستش آمد. مدیر گفت: دختر چرا ولیّتو نیاوردی؛ مگه نگفتم ولیتو بیار؟ دانش‌آموز گفت: این ولیّ منه دیگه؛ مدیر عصبانی شد و گفت: منظور من سرپرستته، پدرته، رفتی دوستتو آوردی؟

دانش‌آموز گفت: نشد دیگه اینجا میگی ولی یعنی سرپرست، پس چطور وقتی پیامبر میگه این علی ولی شماست میگید: معنی ولی، میشه دوست.

1 - هرکس، آنچه را که دلش خواست بگوید، آنچه را که دلش نمی خواهد می شنود...

     2 - بجای آنکه به تاریکی لعنت فرستید، یک شمع روشن کنید! 

      3 - امید، درمانی است که شفا نمی دهد، ولی کمک می کند تا درد را تحمل کنیم...

روزى شش نفر مرد زنا کردند، آنان را جهت صدور حکم شرعى و الهى بحضور خلیفه دوم آورده بودند، تا دستور مجازات آنها را دریافت کنند خلیفه دوم با عصبانیت گفت : هر شش نفر آنها را سنگسار کنید.

ولى على (علیه السلام ) فرمود: اى عمر، حکم بر خون و مال مردم نباید این قدر ساده باشد!! خوبست دستور دهى پیرامون زندگى این شش مرد گناهکار بررسى به عمل آورند، خلیفه دوم فرمایش على (علیه السلام ) را اطاعت کرد.

معلوم شد که نفر اول مردى مسیحى بود که با زنى مسلمان هم بستر شده بود.

على (علیه السلام ) فرمود گردنش را بزنید زیرا این مرد ذمى بود و در پناه حکومت اسلامى زندگى مى کرد و با این تعدى قرار ذمه را درهم شکست .

نفر دوم ، مردى زن دار بود و زنش هم در کنارش به سر مى برد لذا على (علیه السلام ) فرمود: بنا به فرمان قرآن سنگسارش کنند.

نفر سوم ، مردى عرب و مجرد بود و مجازاتش هم صد ضربه تازیانه بود که حضرت حکم را فرمود.

نفر چهارم ، برده اى بود که مرتکب زنا شده بود لذا مجازات بردگان نیمى از مجازات احرار است . حضرت فرمود: بیش از پنجاه ضربه شلاق کیفر ندارد.

نفر پنجم ، پسرى بود که هنوز به سن بلوغ نرسیده بود على (علیه السلام ) دستور داد که تعزیرش کنید یعنى تنبیهش کنند تا دیگران از این غلطها نکنند.

نفر ششم ، را حضرت دستور داد آزادش کنند چرا که آن مرد دیوانه بود اینجا بود که عمر به على (علیه السلام ) عرض کرد: لا ابقانى الله بعدک یا على ، پس از تو خدا زنده ام نگذارد زیرا اگر تو نباشى به لغزش هاى بزرگى دچار خواهم شد.

یک شبی مجنون نمازش را شکست

بــی وضــــو در کوچـــه لیلا نشســـت

                     عشق آن شب مست مستش کرده بود

                             فــــارغ از جـــام الــستــش کــــرده بــــود

ســجـده ای زد بـــر لــــب درگــاه او

پــــُر ز لـــیلــا شـــــد دل پـــــر آه او

                    گـــفت یا رب از چه خوارم کرده ای

                    بــــر صلیب عـــشق دارم کرده ای

جـــــام لیلا را به دسـتـم داده ای

وندر این بازی شــکستم داده ای

                    نشتر عشقش به جانم می زنی

                    دردم از لیـلاســـــت آنم می زنی

خسته ام زین عشق، دل خونم نکن

من کـــه مجنونم تو مــــجنونم نــکن

                    مــــرد ایــــن بـــازیــچـه دیگر نیستم

                    این تو و لـــیلای تو... مــــن نیستم

گــــفت ای دیــوانه لــیلایــــــت منم

در رگ پنهان و پـــیــدایـــت منـــــم

                    ســــالها بــــا جــــور لیلا ســـاختی

                    من کنارت بـــــودم و نـــشناخـــتی

عــشق لــــیلا در دلـــت انـــداختم

صد قمــــار عشق یکجا بـــاخـــتم

                    کـــــردمـــت آواره صــــحرا نـــــشد

                    گفتم عاقل می شوی اما نــشد

سوختم در حسرت یک یـا ربــت

غیر لیلا بــــــر نــــیــامد از لــبت

                    روز و شب او را صـــدا کردی ولی

                    دیدم امشب با مـنی گفتم بلی

مطمئن بودم به من سر می زنی

در حــــــریم خانه ام در می زنی

                    حــــال این لیلا که خوارت کرده بود

                    درس عشقش بی قرارت کرده بود

مرد راهش بـــاش تا شاهت کنم

صد چو لیلا کشته در راهت کنم

مجنون هنگام راه رفتن کسی را به جز لیلی نمی دید. روزی شخصی در حال نماز خواندن در راهی بود

و مجنون بدون این که متوجه شود از بین او و مهرش عبور کرد. مرد نمازش را قطع کرد و داد زد:

«هی چرا بین من و خدایم فاصله انداختی؟ »


مجنون به خود آمد و گفت: «من که عاشق لیلی هستم تو را ندیدم.

تو که عاشق خدای لیلی هستی چگونه دیدی که من بین تو و خدایت فاصله انداختم؟»